We kijken graag met u mee en helpen u de juiste keuzes te maken. Of het nu gaat over verzekeren, zero emissie, schade afhandelen of schade vóór zijn. Bij TVM zit u goed. De verhalen van collega-transportondernemers bevestigen dat en vertellen waarom ze goed zitten bij TVM.
Menselijke maat staat centraal bij Rijser Transport
‘De wereld een beetje mooier maken geeft een enorm goed gevoel’
Informeel, menselijk en sociaal. Dat is waar Rijser Transport voor staat. Een portret van de onderneming uit Purmerend, die onlangs de TVM Award MVO won. “Chauffeurs komen tevreden naar de zaak en gaan weer tevreden terug naar huis. Daar ben ik heel trots op”, zegt eigenaar Ron Rijser.
Praat met elkaar, leer van elkaar
Een dinsdagochtend bij Rijser Transport in Purmerend. Buiten rijden vrachtwagens af en aan. Binnen, bij de trapingang, wijst eigenaar Ron Rijser naar een door hem gesigneerd tegeltje aan de wand. De tekst: ‘Al is het nieuws nog zo snel, het mobieltje achterhaalt het wel. Alleen niet op dit kantoor, anders hebben we voor elkaar geen gehoor’.
De boodschap is duidelijk. Wie met Ron in gesprek gaat, kijkt hem recht in de ogen. En vice versa geldt hetzelfde. “Weet je”, zegt hij. “Ik vind dat altijd zo onpersoonlijk, de hele tijd maar op die telefoon zitten te turen. Praat met elkaar, leer van elkaar; die berichtjes kun je over een half uurtje ook nog wel lezen, hoor.”
Een mens moet blij zijn met wat hij doet
Het woord persoonlijk zal vandaag nog veel vaker vallen in het kantoor van de transportonderneming. Passend bij de sociale inborst die tekenend is voor het bedrijf, dat onlangs nog de TVM Award MVO won vanwege z’n maatschappelijke karakter. “Ik geef om de mens”, zegt Ron. “Een mens moet blij zijn met wat hij doet. Dat komt de arbeidsproductiviteit en arbeidsvreugde alleen maar ten goede. En ik durf te zeggen dat onze chauffeurs echt mens kunnen blijven. Dat bijna iedereen hier al jaren werkt - sommigen zelfs al meer dan twintig jaar - zegt in dat opzicht veel. Chauffeurs komen tevreden naar de zaak en gaan weer tevreden terug naar huis. Daar ben ik heel trots op.”
Trots op zijn voorvaderen
Ron is aangeschoven in zijn kantoor, dat goed beschouwd meer weg heeft van een mini-museum. Aan de muur prijkt een kloeke afbeelding van zijn dochter Rosaly. Even verderop is een foto van zijn motor te zien. Oorkondes en onderscheidingen bedekken de zijflank van de kamer. En vanzelfsprekend zijn er prominente plekken gereserveerd voor ‘opa’ Cor Rijser, die het bedrijf in 1926 startte, en voor ‘vader’ Siem Rijser, die hem later in de voetsporen trad. Zoals Ron zichzelf ook geregeld in de ogen kan kijken op het kiekje dat van hem is gemaakt in 2018, toen hij vanwege zijn verdiensten voor de gehandicaptensport in de gemeente Edam-Volendam een Koninklijke Onderscheiding kreeg uitgereikt. Impliciet belichaamt het kantoor daarmee het huiskamergevoel dat onmiskenbaar door het familiebedrijf waait. Mooi detail: de namen van zijn twee opa’s (Cor Rijser en Co Wognum) sieren nog altijd de cabines van de vrachtwagens.
"Dat bijna iedereen hier al jaren werkt - sommigen zelfs al meer dan twintig jaar - zegt in dat opzicht veel. Chauffeurs komen tevreden naar de zaak en gaan weer tevreden terug naar huis."
"Ben je bedonderd, er is hier geen hiërarchie"
“Hans Schilder en ik vormen het management, maar we doen absoluut niet aan ‘baasje spelen’”, vertelt Ron, nippend van zijn beker filterkoffie. “Er is hier geen hiërarchie. Nul. Ben je bedonderd, zeg. Iedereen doet dat waar hij goed in is en die vrijheid voelen de collega’s. Niemand heeft er wat aan als chauffeurs opgefokt achter het stuur zitten, omdat ze over de kling worden gejaagd. De chauffeurs zelf niet, hun families niet en ik niet. En bovendien: als je de chauffeurs op die manier benadert, dan houd je op den duur geen mensen meer over.”
Kortom: de ‘menselijke maat’ staat centraal bij Rijser Transport. En op die manier benadert het bedrijf ook z’n klanten. Veelzeggend over de onderlinge loyaliteit en tevredenheid: sommigen van hen waren al klant in de periode dat zijn vader Siem er nog de scepter zwaaide. Mooi, vindt Ron, die in 1982 in de zaak kwam en het stokje van senior in 1998 officieel overnam. “Blijkbaar voelen onze klanten zich goed bij ons. En andersom voelen wij dat bij onze klanten”, zegt Ron. “We kunnen op elkaar rekenen.”
Aangehouden door de politie? Vader regelt het wel
‘Recht door zee en eerlijk zijn’, ‘niet kloten’ en‘afspraken nakomen’. Terwijl zonnestralen deze herfstochtend de magazijnhal van zijn bedrijf kietelen, strooit Ron geregeld met termen die het succes van zijn bedrijf verklaren. Op zijn derde, vertelt hij, huppelde hij al rond op de zaak. En vanaf zijn dertiende ‘zat hij op de vrachtwagen’. “Dat mocht natuurlijk niet”, erkent Ron, een glimlach op zijn mondhoeken gekruld. “Maar mijn vader zei altijd: ‘Mocht je aangehouden worden door de politie, dan zeg je maar dat je de vrachtwagen stiekem hebt meegenomen.’ Hij zou het verder dan wel regelen op het bureau, ha.”
Werkweken van 100 uur
Die prikkelende rookie-jaren zouden de aanzet zijn van een periode waarin Ron tientallen jaren aaneen werkweken maakte van tenminste honderd uur. Nooit ging hij op vakantie, altijd was hij in de weer. Een eigenschap die volgens hem niet per se voorkomt uit liefde voor het vak. Veel meer uit beroepsernst, uit plichtstrouwheid.
'Recht door zee en eerlijk zijn', ‘niet kloten’ en ‘afspraken nakomen’.
“De transportwereld is een wereld die je opslurpt, daar moet je tegen kunnen”, verklaart hij. “Je bent er elke dag omdat je die verantwoordelijk voelt naar je klanten en naar je medewerkers. Zo heb ik er altijd in gestaan. En nog steeds.”
Tips van Arnold Schwarzenegger
En toch: zelfs voor een bevlogen transportman als hij zijn er blijkbaar grenzen. Ron wijst naar een tastbare herinnering in zijn kantoor, een die hij overhield aan de periode rond zijn 19e jaar toen hij fanatiek aan bodybuilding deed. In die hoedanigheid streed hij om de titel Mister Nederland en Mister België en kreeg rondom wedstrijden zelfs nog tips van Arnold ‘The Terminator’ Schwarzenegger. Een gezonde geest, weet Ron, bestaat bij de gratie van een gezond lichaam. En van beide was op een bepaald moment geen sprake meer.
Na jaren waarin de workaholic zijn lijf op de proef had gesteld, voelde hij dat hij een tegenhanger nodig had voor zijn dagelijkse leven. Hij werd door al dat werken, ervoer hij, ‘een onuitstaanbaar figuur’. “Er moest wat veranderen; dat merkte ik heel sterk”, kijkt Ron terug.
Ontspannen op geheel eigen manier
Via een goede vriend kwam hij in aanraking met een gehandicaptenvoetbalteam uit Purmerend. Hij raakte vervolgens zo begeesterd van het fanatisme van de spelers, dat hij spontaan besloot een bus voor hen te kopen waarin ze naar de wedstrijden konden. Om vanaf dat moment, bij wijze van ontspanning na een drukke werkweek, ook trainer en leider van het elftal te worden.
“Die jongens en meiden hebben me zoveel geleerd, zoveel gegeven”, vertelt Ron. “Elke keer weer lieten ze me zien dat je, ook wanneer je misschien niet alles kunt, tóch alles uit het leven kunt halen. Elke week weer werden ze een stukje beter in voetballen, steeds zag je hoe ze weer een beetje meer progressie boekten. En dat nooit aflatende enthousiasme van ze, hè, zó mooi. Totdat ik hen leerde kennen dacht ik bij wijze van spreken dat het werk alles voor me was. Zij hebben me geleerd dat dit niet zo is. Zij hebben me leren relativeren.”
Inzet voor het mensen met een beperking
Zijn kennismaking met het G-team zou voor Ron de inleiding vormen van een periode waarin hij jongeren met een beperking ook buiten de krijtlijnen bij de hand ging nemen. Eenvoudigweg omdat zij, vindt hij, een plek in de maatschappij verdienen.
“Elke keer weer lieten ze me zien dat je, ook wanneer je misschien niet alles kunt, tóch alles uit het leven kunt halen."
De transportondernemer regelde betaald werk voor ze. Zo kocht hij bijvoorbeeld acht bakfietsen, die hij meteen omdoopte tot ‘thunderbikes’, waarop ze graan van de plaatselijke molen naar een nabijgelegen bakkerij of supermarkt konden vervoeren. En ook in zijn bedrijf verwelkomde Ron een aantal jongeren, die gewoonlijk nauwelijks uit hun woongroep kwamen. Ze gingen er containers inladen, pakketten inpakken. En dat soort dingen meer.
“We hebben een trend gezet en dat pakken ze me nooit meer af”, zegt Ron, doelend op het feit dat meerdere bedrijven zijn voorbeeld inmiddels gevolgd hebben. “De wereld een beetje beter maken; het geeft een enorm goed gevoel.”
Al bijna tijd voor pensioen?
Terwijl uit de speakers in het magazijn het radionieuws van 12 uur weerklinkt, wordt Ron gevraagd naar zijn volgende missie met het bedrijf, waarin geen familieopvolging plaats zal hebben. Denkt hij, de transportondernemer die in 2023 de leeftijd van 64 jaar bereikt, stiekem al aan meer tijd maken voor zijn hobby’s motorrijden en fietsen? Of wil hij juist op volle kracht door met werken?
“Weet je”, antwoordt hij dan. “Stilzitten is in elk geval niets voor mij. De gang zit er lekker in op de zaak. Dat hou ik graag nog even zo. Dit is een prachtig bedrijf, nietwaar? En bovendien: Er is nog zoveel te doen."
Benieuwd naar andere klantverhalen?
Ron Rijser is een hardwerkende man met een warme persoonlijkheid. Bij TVM zetten we trouwe klanten en partners graag in het zonnetje. Meer verhalen lezen, zoals deze over Ron? Klik hieronder op 'Lees meer'.
