Hélène Hendriks presenteert bij Talpa, is vaste tafelgast bij Vandaag Inside én is ambassadrice van de TVM Awards. Wat vermoedelijk niet iedereen weet van de populaire Bredase, is haar passie voor het waterleven.
Plezierschepen schieten als treinwagonnetjes voorbij in de haven van Breda, als Hélène Hendriks (43) haar liefde voor het varen in een paar treffende zinnen samenvat. “Ik kan het nog zo druk hebben”, zegt de tv-presentatrice. “Maar eenmaal op de boot, is het net alsof ik al mijn beslommeringen spontaan vergeet. Dan kom ik helemaal tot rust en geniet ik van alles wat ik om me heen zie gebeuren.”
Vandaag, een vroege herfstochtend, heeft Hendriks de plek ingenomen die ze geregeld bezet wanneer haar drukke agenda het even toelaat. Op een stoel aan de kade, met uitzicht op de voorbijtrekkende sloepen, motorboten en mini-jachten. Hier, in het schilderachtige centrum van haar geboortestad, laat ze de koffie en de laatste zonnestralen van 2023 liefdevol op zich inwerken. “Weet je”, merkt ze op. “De fascinatie voor water en schepen zit al mijn hele leven in me. Wanneer ik vroeger met mijn ouders en twee zussen op vakantie in Frankrijk was, wilde ik per se de watertaxi op. En daar konden ze me dan ook niet meer vanaf krijgen. Zo heerlijk vond ik het, op dat water dobberen en af en toe een duik in dat golvende zeewater nemen. In die zin ben ik nu, als volwassen vrouw, nog steeds dat meisje van zes jaar.
Waar ter wereld ik ook ben; altijd is er die drang om te varen. Het is een van mijn allergrootste hobby’s.”
Tot voor kort had Hélène Hendriks zelf ook een boot, gelegen aan de haven van Vinkeveen. ‘Een bescheiden bootje’, zoals ze zelf steeds zegt, naadloos passend bij haar nuchtere karakter. Die boot heeft ze eerder dit jaar van de hand gedaan. Nu, na een voor haar bomvolle werkzomer, is ze op zoek naar een iets luxere variant. “Ik hou ervan om lange tochten te maken. Mijn hond Bobbie mee, barbecuetje aan boord. En dan al die mooie stukjes Nederland aan je voorbij zien passeren”, vertelt ze. Vervolgens, lachend: “Dan is een beetje comfort wel handig.”
Over haar vorige boot zo meer. Eerst blikt ze hier, aan de rand van het Bredase stadshart, nog eens terug op haar zo succesvolle programma De Oranjezomer. Zes weken aan een stuk toog ze naar het Kasteelplein, op steenworpafstand van de Haven, om vanaf daar de zomertalkshow van SBS6 te presenteren. ‘Mooi, hectisch en leerzaam’, noemt ze die anderhalve maand. En, dat vooral, ‘leuk’. “Met weekgasten als Youri Mulder, Rutger Castricum of Jack van Gelder -met wie ik een enorme goede klik voel- zaten we vaak al uren voor de uitzending met elkaar op het terras om het programma voor te bereiden. Dat schept natuurlijk een band, dat zag je in de uitzendingen ook wel terug denk ik. Er was een duidelijke chemie met elkaar”, vertelt Hendriks. “En als dan blijkt dat dagelijks ook heel veel mensen thuis voor het programma aanschuiven, geeft dat wel voldoening. Redacteuren, tafelgasten, bezoekers van de show, Bobbie die er meestal bij was; we hebben er allemaal van genoten.”
In Breda dus, de stad waar Hendriks in 1980 geboren werd. Waar ze later studeerde aan de sportacademie, intussen op hoog niveau hockeyde bij PUSH, en bij NAC TV haar eerste stap- pen zette als tv-presentatrice. En waar ze nog altijd met plezier woont. Zij het nu in Bavel, gelegen aan de zuidkant van de Brabantse plaats. Begin met haar over Breda en als vanzelf komen de verhalen naar boven over haar bourgondische studentenleven, haar vroegere appartement aan de Grote Markt en -natuurlijk- de vaartochtjes die ze in die jaren al maakte. Al is haar leven nu niet meer te vergelijken met dat van pakweg vijftien jaar gele- den. Inmiddels is ze Talpa-ster, bezoekt ze namens ESPN eens per week een eredivisiewedstrijd en is ze vrijdags vaste tafelgast in het programma Vandaag Inside. Grote vraag, voor velen die ze spreekt: hoe is Johan Derksen nou in het echt? Hendriks, lachend, terwijl de Grote Kerk van Breda het stadslied 'Breda Vooruit, de klokken luiden' speelt: “Ik snap die vraag, hoor. Want Johan kan natuurlijk behoorlijk zwart-wit zijn op televisie. Maar, geloof me: ik ken weinig mensen die zo’n sociale inborst hebben als hij. Voorbeeldje: Als er weer eens een relletje is geweest bij VI, is Johan vaak de eerste die vindt dat zo’n ruzie uitgesproken moet worden. Niet omdat hij nou zo gevoelig is. Nee, dat doet hij omdat hij pal voor zijn redactie staat. Hij weet dat vooral de mensen achter de schermen er de dupe van zijn wanneer het programma zou ophouden. En ook op andere vlakken kan ik goed met Johan. Neem alleen al zijn oprechte belangstelling en gevoel voor humor, waarin we op dezelfde lijn zitten. Echt, Johan is een lieverd.”
Afijn, die passie voor boten dus. Of, specifieker: voor haar eigen, onlangs verkochte boot. Ook daarover kan Hélène Hendriks uren praten. Ze ziet de beelden moeiteloos weer voor zich, van al die keren dat ze na een televisieopname in Hilversum of Amsterdam ‘haar caravan op het water’ opzocht in Vinkeveen. Soms als tussenstop richting Breda, een enkele maal om op haar boot te overnachten. Dat paste net. “Het was echt een beetje mijn eigen mini-huisje geworden”, vertelt ze over het gevaarte, dat ze een kleine acht jaar geleden als opknapper op de kop tikte en vervolgens zelf van een lik blauwe en grijze verf voorzag.
“Niets lekkerder dan na een dag lang en hard werken even de rust van je eigen bootje opzoeken.
Boekje lezen, podcastje luisteren, soms een klein stukje varen nog; je kunt het zo gek niet bedenken. En, hét voordeel van een ligplaats hebben in de haven van Vinkeveen: je hebt er douches. Wel zo prettig wanneer je ’s ochtends vroeg fris aan je dag wil beginnen. Heus, wanneer ik het qua werk wat rustiger heb ga ik snel naar een nieuwe boot op zoek.”
Bijzonder detail: de vaar- en waterliefde van Hendriks blijkt nogal besmettelijk. Een grijns verschijnt op haar gezicht wanneer het gesprek komt op (wederom) Bobbie, haar tweejarige Golden Retriever die toch al nauwelijks van haar zijde wijkt. Enige weken terug, tijdens hun gezamenlijke vakantie in Italië, bleken honden niet welkom op de reguliere stranden van het land. Vandaar dat ze even moest improviseren. Wat deed ze? Speciaal voor haar guitige viervoeter kocht ze een opblaasbootje met motor, waarop ze samen naar de plekken konden varen waarop ze wél samen mochten zonnen. Sindsdien heeft ook Bobbie dus officieel zijn eigen watervervoermiddel. “Hij is net zo dol op varen als ik”, bekent Hendriks. “Hij kan nu al niet wachten tot ons volgende vaartochtje.”
Toekomstmuziek is het voorlopig, aangezien de populaire Brabantse de komende maanden druk is met onder meer haar tv-carrière en andere presentatieopdrachten. Zo leidde ze onlangs nog de TVM Awards in Assen, een klus die ze elk jaar met plezier op zich neemt, juist omdat ze als ambassadrice zo begaan is met (ook) de transportwereld. De ochtend in Breda is pas halverwege als Hélène Hendriks alweer aanstalten maakt om aan het werk te gaan.
“Kijk”, wijst ze op dat moment naar een binnenvarend schip waarop een hond nieuwsgierig naar de kade tuurt. “Zo zitten Bobbie en ik er ook hopelijk snel weer bij.”